Depresja poporodowa to coraz powszechniejszy problem, z którym boryka się wiele kobiet. Depresja poporodowa różni się od depresji momentem jej wystąpienia w życiu – czyli dotyka kobiety po narodzinach dziecka. Choć często myli się ją z zwykłym „baby bluesem”, to jest to już poważne zaburzenie emocjonalne, którego objawy są długotrwałe i poważnie wpływają na jakość życia matki, dziecka i całej rodziny.
Jak rozpoznać depresję poporodową?
Depresja poporodowa to choroba, która pojawia się po narodzinach dziecka. Objawy, które najczęściej towarzyszą depresji poporodowej, to:
- Brak wiary w siebie jako dobry rodzic,
- Trudność w wykonywaniu codziennych obowiązków związanych z opieką nad dzieckiem,
- Obniżony nastrój,
- Poczucie lęku o dziecko, jego zdrowie, rozwój, a także o siebie i przyszłość,
- Brak zainteresowania dotychczasowymi pasjami,
- Myśli samobójcze lub myśli o zabiciu dziecka.
Jeśli u siebie lub u swojej bliskiej osoby zauważysz te objawy, natychmiast skonsultuj się z lekarzem lub specjalistą ds. zdrowia psychicznego.
Jak pomóc kobiecie z depresją poporodową?
Pierwszym krokiem jest rozmowa z zaufaną osobą. To może być mama, przyjaciółka lub inna bliska osoba. Ważne jest, aby finalnym efektem tej rozmowy było skierowanie się po fachową pomoc. Bardzo często mamy w depresji maskują swoje objawy, bojąc się diagnozy lub wstydu. Nie oskarżaj matki w depresji, ale wspólnie skonsultujcie się z lekarzem lub specjalistą ds. zdrowia psychicznego.
Zwracaj uwagę na swoje otoczenie! Często to mąż, partner, rodzice kobiety w kryzysie lub przyjaciele dostrzegają, że kobieta po porodzie może być w depresji. Jeśli zauważysz u niej:
- Częsty płacz,
- Nagłe zmiany nastroju,
- Nieadekwatne reagowanie na potrzeby dziecka,
- Niechęć do opieki nad dzieckiem,
- Brak chęci do wykonywania codziennych obowiązków.
Natychmiast zaoferuj swoją pomoc i wsparcie. Zachęć ją do rozmowy z lekarzem lub specjalistą ds. zdrowia psychicznego.
A jeśli to Baby Blues?
Warto mieć na uwadze, że wiele kobiet, które chwilę temu zostały matkami, może dotyczyć zaburzenie „baby blues” czyli „smutek poporodowy”. Z zasady taki stan emocjonalny pojawia się w ciągu 10 dni po porodzie i ustępuje samoistnie, zwykle w ciągu dwóch tygodni. Natomiast, jeżeli utrzymuje się on dłużej lub totalnie prowadzi do dysfunkcji w rodzinie – należy zgłosić się po pomoc.
Skutki depresji poporodowej
Mówiąc o skutkach wystąpienia depresji poporodowej, często mówi się o nich w kontekście samej matki. Najczęściej wymienia się:
👉poczucie „straconego roku” z dzieckiem – dosłownie chodzi o czas „zamknięcia” w domu i niekorzystanie z niego w pełni,
👉nagłe odwrócenie się przyjaciół i rodziny.
Nie wszyscy jednak podkreślają, jak silnie niszczycielska depresja jest również dla rozwoju dziecka! 🤱
Okres życia dziecka od 2 do 6 miesiąca jest kluczowy – wówczas więź z matką wpływa na jego procesy poznawcze i emocjonalno-społeczne.
👉Badania pokazują, że dzieci matek w depresji poporodowej są zamknięte emocjonalnie, dzieje się tak, ponieważ dziecko dostraja się do matki. Emocjonalnie niedostępna mama, powoduje, że dziecko w późniejszym życiu ma kłopoty z budowaniem relacji społecznych. Dzieci mogą być wycofane, a także posiadać w sobie dużo lęku.
👉Kobieta po depresji poporodowej jest niechętna do kolejnej ciąży.
👉Skutki nastroju depresyjnego kobiety w depresji poporodowej odczuwane są również przez wszystkich członków rodziny, czyli przez partnera oraz pozostałe dzieci, co może mieć katastrofalny wpływ na ich rozwój – gdy nagle mama przestaje interesować się nimi, nie rozmawia i nie wspiera ich tak, jak do tej pory.
👉Także konflikty małżeńskie i rozwody – są częstym następstwem depresji poporodowej.
👉Kobieta w depresji przestaje doceniać siebie za cokolwiek, jest wobec siebie bardzo krytyczna, szczególnie negatywnie ocenia siebie w roli matki.
Pamiętajcie, że nieleczona depresja może być katastrofalna w swoich skutkach. Bądźcie czujni i reagujcie wcześniej.
Czy jestem narażona na wystąpienie depresji poporodowej?
Według przeprowadzonych badań niektóre kobiety mogą wykazywać większą tendencję do depresji poporodowej. Jeżeli jesteś w grupie ryzyka, możesz odpowiednio przygotować się do zmiany trybu życia i swojej roli, jeszcze przed porodem. Najbardziej narażone są kobiety, które:
👉wcześniej doświadczyły epizodu depresyjnego,
👉przeżywają konflikty w partnerstwie/małżeństwie,
👉są samotnymi matkami,
👉nie mają wsparcia ze strony rodziny,
👉nie planowały ciąży,
👉przed ciążą prowadziły bardzo aktywny tryb życia (fizycznie lub zawodowo),
👉w ciąży przeżywają lęk i stres,
👉urodzą dziecko z niepełnosprawnością
Jeśli znajdujesz się w grupie ryzyka – warto już na etapie planowania ciąży lub będąc w ciąży🤰odpowiednio przygotowywać się do roli mamy, poprzez szkoły dla rodziców, instruktaż pielęgnacyjny niemowląt, wsparcie psychologiczne lub własną psychoterapię. 🙌
